زمینه های تاریخی فروپاشی نظم سلطانی و کاهش مقبولیت حکومت پهلوی دوم
نویسندگان:
مجله: فصلنامه سیاست، سال چهارم، شماره سیزدهم
مجله: فصلنامه سیاست، سال چهارم، شماره سیزدهم
پنجشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۶
چکیده: هدف مقاله حاضر، بررسی زمینه های تاریخی گرایش پهلوی دوم به سمت نظم سلطانیسم و کاهش مقبولیت آن در روند دگرگونی سیاسی ایران می باشد. شاه در سال های پس از کودتای ۲۸ مرداد، با افزایش قدرت فردی و تجمیع منابع ثروت و قدرت در دست خود و به حاشیه رانی نیروهای مخالف عمده از قبیل ملیون و حزب توده سعی داشت با تکیه بر عناصر سنتی و باورهای ملی، اقتدار سیاسی خود را مشروع قلمداد کند. وی متأثر از شرایط مناسب داخلی و بین المللی مبادرت به انجام نوسازی کرد. تغییرات ساختاری شاه در نتیجه سرکوب و انزوای احزاب آزاد و نهادهای مدنی و در جهت تثبیت هژمونی دستگاه حاکم و تضعیف نیروهای مخالف پیاده گردید و با نظم سنتی سیاسی و تضاد با ارزش های مردم قلمداد گردید. این پژوهش درصدد است با روش پژوهش تحلیل محتوای تاریخی و بهره گیری از الگوی نظری سلطانیسم، به بررسی زمینه های تاریخی گرایش شاه به نظم سلطانی و علل کاهش مقبولیت آن بپردازد.
منبع:
فصلنامه سیاست؛ سال چهارم، شماره سیزدهم، بهار 1396
نظر شما
سایر مطالب
روایت تاریخ به انتخاب مورخ به سبک کلایدسکوپ
سوال یا مساله؟
انقلاب و مواضع بختیار
نفت؛ طلا یا بلای سیاه
زندگی و مرگ تراژیک یک کارآفرین میهن پرست
نقدی بر ساخت قدرت سیاسی پیش و پس از مشروطیت
از آرمان شهر تا تاریخ
نگرشی به تاریخ تولد دانشگاه تهران در دوره رضاشاه
تاریخ زبان از پایین
اشغال گیلان توسط پترکبیر و دیدگاه مارکس در مورد پترکبیر و سنت اسلاوی!