غزالی و دشمنی با جشن نوروز

« آن‌ که [...] صورت حیوانات فروشند برای کودکان در عید، و شمشیر و سپر چوبین فروشند برای نوروز، و بوق سفالین برای سده و کلاه و قبای ابریشمین فروشند برای جامه ی مردان و جامه، رفوکرده و گاز رشته فروشند و فرا نمایند که نو است و هم چنین هر چه در آن تلبیسی باشد ، و مجمره و کوزه و دیوان و اوانی سیم و زر فروشند و امثال این.
و امّا؛ صورت حیوان حرام است و آنچه برای سده و نوروز فروشند چون سپر و شمشیر چوبین و بوق سفالین ، این در نفس خود حرام نیست ولیکن اظهار شعار گبران است که مخالف شرع است و از این جهت نشاید؛ بلکه افراط کردن در آراستن بازار به سبب نوروز و قطایف بسیار کردن تکلف های نو ساختن برای نوروز نشاید ، بلکه نوروز و سده باید که مندرس شود و کسی نام آن نبرد تا گروهی از سلف گفته اند که روزه باید داشت تا از آن طعام‌ها خوردن نیاید و شب سده چراغ فرانبایدگرفت تا اصلا آتش نبیند و محققان گفته‌اند روزه داشتن این روز هم ذکر این روز بود و نشاید که نام این روز برند به هیچ وجه؛ بلکه با روزهای دیگر برابر بایدداشت و شب سده همچنین ، چنان‌ که از او خود نام و نشان نماند!»